Bugün gök ağlıyor, bir koca bulut kararıyor,
Kimi gamsızca koşuyor, kiminin içi kanıyor*
Ağıtlar sonu ferahlık gelir ya insan kalbine,
Yağmur da şekil verir, mevsimler bereketine.
Toprak kokusu karışmaz, bahar çiçek seline,
Çiçekler artık, Portakal, limon, tomurcu meyve.
Yağmurlar damlayınca bereketler coşuyor.
Çayır çimen kurumayıp yemyeşil hoş oluyor.
Bahar mı! Yaz mı, belli değil! gök taştı sebil,
Ara ara umutlandırma, Akacak mısın? De bir,
Sen de yüreğini yazma! Şu Mayıs ayı başında...
Kütüphaneye gidemezsin! Bu sular arasında.
Çeker suyu! Çukurova toprağı,dertte dermanı,
Yağmur bereketi. bir musibette ise bin devayı...
Bak! Gök ağıdı duruldu, gözyaşı gibi kurudu,
Parlak güneş ışıkları da, tahtına geri kuruldu.
Tasalar olmasın, bu günün sınavı da bu mu!
Bu yalan dünya! Dertli , dertsiz insanlar dolu.,
Kimi sınavı olurken! Kimin nereye gider! Yolu.
Çalap ne derse,çıkar bir yere her yolun sonu.
Su, tozu bereket eder, Şu kumru guguk çeker,
Yavrularımı ıslandı acep! Su damlaları çiseler.
Yavrular sağ salim görünür, güvenlik içindeler.
Boyunları çekik! Gök sesine, belli tedirginler.
Dertte tasamı,Ey Kumru, Yavruların uçmakta,
Yağmur hızlanmış ama Yuvanız, bak! Dulda** da.
* .....dua...
http://coskunlukanlari.blogspot.com/2016/05/bu-gun-yagis-varsonu-hayrola.html
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder