KÖRLEŞME !
BAKMAYI BİL!
GÖREVİNİ BİL !
Sorumlulukların unutulduğu yalanlı zaman da, asli görevin! Canbağı aile olduğunu çabuk unutursun!
Allah için yaptığını sandığın! Kem duygularına köle olursun. Anana babana, O ! baksın diye somurtursun...
Çocukları mendil, sakızla gelir getirsin diye savurup, sokağın acımazsızlığına haince fena doldurursun..
Nice kör duygulara kanar da, Gerçeklikten gelen gerçek ışk'ı , körlüğünün bencilliğinde dondurursun.
Göstermeli, şaşalı yardımların arasında, eskileri verip yenileri giymekle, güya yardımseverliğinle avunursun.
Sokaklar çaresiz insanlara ev olur olduğu bu garip çağ zamanlarda, yaşlı atalar kime sığınır? Gafletli unutursun...
Evin en temiz köşesi senin, yemeğin varsa etlisi yoksa yağlısı senindi,ne çabuk unuttun? Kemirir dururdun..
Aç kalmayı onlardan iyi mi bilirsin.. bir saçmalığa kızar da sorumluluktan o baksın diye, uzak buyurdun..
Seninki kıymetli ya!!! Her lokmanın bir parçası saklanırdı sana, bütün çabalar; uzun vadede kuzu ayakta dursun.
Dön, dön geriye de bak! Bak, bak da geçmişi de gör! Allah her yanda gören, en büyük zikir! Atan idi! Ey sen, güya iyi kulsun.
Sokaklar mendil peçete satan nice takati bitmiş, yaşı geçmiş insanlarlla dolar oldu, Ey çocuk bahtın açık olsun...
Devlet kim mi? Sensin sen! Bilmezsen büyüğünü,küçüğünü, zavallılar için! Devlet hangi proje ile.. ne yana koştursun
Bilmem ki! onlarda geçmişte atasını sokağa attı da onu mu çekerler.. inan bilmem! Ama, sen çekme böylesini ne olursun.
Onlardan alacağın bir an bilğisi, tecrübe, öyle büyü ki.. Karşılıksız emeklerinin sevgi dolu tadını alarak Farkettin mi! Dersin ki; Dünya dursun.
Atam! Canlarım, kanlarım ne olur, zaman daha dolmasaydı .. Allah'a yalvarırdın.. -bir yumak et sesi bile benle dursun.
Vakit çabuk biter, bir bakmışsın nice rahat sandığın kanepeden.. Olursa! Ağzına verilen aşlı kaşıkla, benzer bir divanda kurulmuşsun.
Eğer körleşmediysen! Bakmayı bilerek, görevini görerek! Uyguladı isen aşın tatlı, başın nice güzel duayla topraklı olsun.
Nurgün Ceritoğlu
06.30/AD/14122015
BAKMAYI BİL!
GÖREVİNİ BİL !
Sorumlulukların unutulduğu yalanlı zaman da, asli görevin! Canbağı aile olduğunu çabuk unutursun!
Allah için yaptığını sandığın! Kem duygularına köle olursun. Anana babana, O ! baksın diye somurtursun...
Çocukları mendil, sakızla gelir getirsin diye savurup, sokağın acımazsızlığına haince fena doldurursun..
Nice kör duygulara kanar da, Gerçeklikten gelen gerçek ışk'ı , körlüğünün bencilliğinde dondurursun.
Göstermeli, şaşalı yardımların arasında, eskileri verip yenileri giymekle, güya yardımseverliğinle avunursun.
Sokaklar çaresiz insanlara ev olur olduğu bu garip çağ zamanlarda, yaşlı atalar kime sığınır? Gafletli unutursun...
Evin en temiz köşesi senin, yemeğin varsa etlisi yoksa yağlısı senindi,ne çabuk unuttun? Kemirir dururdun..
Aç kalmayı onlardan iyi mi bilirsin.. bir saçmalığa kızar da sorumluluktan o baksın diye, uzak buyurdun..
Seninki kıymetli ya!!! Her lokmanın bir parçası saklanırdı sana, bütün çabalar; uzun vadede kuzu ayakta dursun.
Dön, dön geriye de bak! Bak, bak da geçmişi de gör! Allah her yanda gören, en büyük zikir! Atan idi! Ey sen, güya iyi kulsun.
Sokaklar mendil peçete satan nice takati bitmiş, yaşı geçmiş insanlarlla dolar oldu, Ey çocuk bahtın açık olsun...
Devlet kim mi? Sensin sen! Bilmezsen büyüğünü,küçüğünü, zavallılar için! Devlet hangi proje ile.. ne yana koştursun
Bilmem ki! onlarda geçmişte atasını sokağa attı da onu mu çekerler.. inan bilmem! Ama, sen çekme böylesini ne olursun.
Onlardan alacağın bir an bilğisi, tecrübe, öyle büyü ki.. Karşılıksız emeklerinin sevgi dolu tadını alarak Farkettin mi! Dersin ki; Dünya dursun.
Atam! Canlarım, kanlarım ne olur, zaman daha dolmasaydı .. Allah'a yalvarırdın.. -bir yumak et sesi bile benle dursun.
Vakit çabuk biter, bir bakmışsın nice rahat sandığın kanepeden.. Olursa! Ağzına verilen aşlı kaşıkla, benzer bir divanda kurulmuşsun.
Eğer körleşmediysen! Bakmayı bilerek, görevini görerek! Uyguladı isen aşın tatlı, başın nice güzel duayla topraklı olsun.
Nurgün Ceritoğlu
06.30/AD/14122015
N.C.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder