Süleyman Demirel

ANILARDA KALDI:(
Çocukluğum Adana Havaalanı bitişikyanı lojmanlarda geçti, O zaman küçük bir havaalanı olan bu yere yakın olmamız dolayısı ile bizlerde, Gelen küçük uçakları ve zaman zaman gelen siyasetçiler ile onları karşılayanları görürdük.  Süleyman ve Nazmiye Demirel  çiftini yine böylece havaalanına geldikleri bir zamanda, çocukken gördüm daha doğrusu fanatik derecesinde seven ve bizde tesadüfen aynı gün misafir olan oldukça genç olan, yakın bir akrabamın yerinde duramayıp ben çok severim yanlarına gidiyorum diyerek onların elini öpmeye gittiğinde , aynı anda elimi tutarak ;
-Hadi prenses sende geliyorsun!
diye, yanında götürmesi sayesinde, Onların yanlarına ulaşıp şaşkın şaşkın orada küçük bir çocuk olarak durup bu kalabalık niye, niye herkes ellerini öpüyor böyle diye düşünüyordum ...Çünkü dünya gündemini takip edecek yaşda değildim,Oturanlar bizim misafir koltuğumuz benzeri bir yerde oturan bir amca ve teyze idi o an benim için...Yılar geçip yaş büyüdükçe aynı anda bilgi arttıkça şekilleniyor insan zihninde,Kim, Ne, Nasıl,Niçin vb.kavramlar.

-Parti kalabalığı var yine,
diye ,büyüklerin devalarca söylediği ve aşina olduğumuz yüzleri daha sonra tekrarlarını gördüğümüz benzeri kalabalıklar olsa da;http://www.aljazeera.com.tr/haber/dun-dundur-bugun-bugundur

O zaman yani çocukluğumdaki gördüğüm, yaya veya motosiklet tarzı araçla gelen, Adana'ya uzaktan geldiklerini söyleyen bu partililer içinde şimdi hala sağ mı bilmem ama! dikkatimi çeken fanatik derecesinde birkaç amca ve bir teyze! Doğruyol partisi bayrağını elbise yapıp giymiş bağırıp slogan atıyordu:) Ve benim o zamanlar kırmızı bir renk üzerindeki at dikkatimi çekmişti, Köyde akrabalarımın bir atı vardı ,Uzaktan bakmayı severdim ama yaklaşmaya da doğrusu korkardım smile ifade simgesi Çünki köyde at yüksek olduğu için büyüklerden başkası binmezdi ama boyu daha kısa olan eşeğe binmeye çalışırken düşen akraba çocukları aklıma gelirdi,her nedense ...smile ifade simgesi

Beni bir an çocukluğuma götüren Süleyman Demirel vefat etti haberi....
Geçmişlerdeki bir sürü olayı filim şeridi gibi canlandırdı.
Üniversitede gereksizce çıkan güzel yemek yok boykot, sınıfı beğenmedik boykot vb.çoğu ders yapılmayan boşa geçen anlar, Faili meçhul gitti diye yazan ölüm haberlerini bolca okuduğumuz gazete haber sayfalarını...
Hepside vatan sevdalısı oldukları halde sağ ve sol diye ayrışan veya ayrıştırılan insanlar, soğuk savaş arenası haline gelen ,sokağa çıkamadığımız evimizde otururken rasgele grupların bahşiş adıyla para istediği , Çocuğumuzun süt parası olacak cebimizdeki son meteliği vermezsek! bir şekilde almaya çalıştıkları ! ülkemizin masum siyaset dışı vatandaşlarının, bunlardan bezgin ve acizliğinin olduğu günleri,, Kısaca kargaşa anarşinin kol gezdiği zamanları...
O zamanlar super marketler olmadığından bakkaldan aldığım ekmekle eve dönerken yolda gördüğüm ve birinin filesinden düşürdüğü sabun zannettğim! Yanından geçip biraz ileriye gidip dönüp arkama bakınca bomba imha ekiplerinin gelip zararsız hale getirdikleri bomba ki ben yanından geçerken nasıl patlamadı çocuklukla niye elime almadım veya alsam mı derken iç sesimin;
- Alma!!!
sözüne uyarak elimi sürmeyip yürümeye devam etmişliğime... Hep hayret etmişim dir!!!
Ayrıca yağ , tüp, şeker kuyrukları, elektirik kesintilerini... (Elektriklerin ani geliş gidişi aletleri bozmasın diye aldığımız, voltaj regülatörü denen aleti uzun yıllar sonra eskiciye vermiştik.)

Yayını gece 12'de istiklal marşıyla biten son ana kadar başından ayrılmadığımız hatta olmayan komşuların, akşamları televizyonu olan evlerde televizyonda ne varsa izlemek için toplandığı kalabalık sinema salonu benzeri toplantıların olduğu, siyah beyaz haftada 3 gün! yarımşar günlük yayınları.
Televizyondaki, Pilli bebek, Dağlar kızı Heidi, Şeker kız kendy, küçük ev, Dallas vb . diziler ile Rahmetli Adile Naşit' in kuzucuklarım diye başladığı iyi uykular saatini kaçırmayan biz!!!! Tüm çocuklar.) o zamanki çocukluğumuzu,

Sevdiklerin ile konuşup hasret gidermek istediğinde, Şehirler arası telefon etmek için, postanedeki çevirmeli telefondan görüşebildiğimiz çağrılı ve sıra beklenir telefon günlerini,
Ve;

Bir gün okula gitmek için evden çıkınca askerlerin tanklarla sokaklara dolduğunu ve bizleri geri evlerimize girmemizi söylediği için bizlerinde evlerine girdiği, Politikacıların ise şapkalarını eline alan almayan olarak hepsinin tutuklandığını ! özel yapılan yayınlarda dinleyerek duyduğumuz bir sabahı, Kısaca ; 12-Eylül- 1980'e varan iyi veya kötü, bol gündemli yılları da, ister istemez hatırladım:(
Tarafsızca aklıma gelen anıları yazmaya çalıştım 　 O dönemde yaşamış şu an rahmetti olmuş olan Akrabam ve sayesinde güzel bir çocukluk yaşadığım Babam dahil, Sratejik konumdaki ülkemizi yönetmiş Değerli devlet büyükleri ile Her ne nedenle olursa olsun Tüm hayatta olmayanların Üzerinde Allah'ın Rahmeti Olsun. Anılar sebebi ile herkese dua etmemizi unutturmayan neden sahiplerden de Allah razı olsun. (Ruhlarına Fatiha.)
http://durakyerleri.blogspot.com.tr//N.C.