Bülbül.

1

Bülbül vakitsizliklerde gezermiş!.                                                                          
Gül karörtüsünü üstüne  çekmiş.                                                                      

Bülbül  şakımaya vurgun kalmış,
Gül çiçeği hep baki olur sanmış.                                                                              


Mevsim kaçmış, bülbül şaşmış..                                                                                                    Dikenli  dalda şaşkın kalakalmış,


Dünya fani !  Unutarak aldanmış...
Hazin feryadlarda  gül ararmış.


Gül ararda, hazin hazin şakırmış...
Aradığı gazel!  Kar altında yatarmış.


Bülbül gül sessizliğini duysaymış,
Gül  bahar mevsimi olur! Anlarmış...



2
Bahar yaz bitmiş, hazandan sonra kış da gelmiş,
Mevsimi vakti var şakımanın a garip bülbül...


Şaşkınlıkdan mı feryadın var? A hazin bülbül..
Yiter, mevsimi bitince,  Olsada bir  gül.


Beyaz örtü kapatmış  kuru ot ve gazeli...
Ötersin kuru dalda hazin, Bülbül...


Bahara daha kış var, özlesende o hasretini,
Öt bülbül, Zamansız açmaz ki gül...



Kar erimez, toprak ılımazsa, sürmez filizi,
Olsan da sabır yürekli  bülbül.


Baharı yitirme bülbül. Dal gazel, karçiçeği.
Tüm döşlerde çarpan! Od'lu  bir gül.


Şakımalar yüce yaradana  ulaşınca,  Bil ki!
Aşkı oduna,  dalı çiçek eder... Ey bülbül.

                                       Nurgün Ceritoğlu

http://coskunlukanlari.blogspot.com/2015/01/hazin-bulbul.html