Sanki gördüğüm''Daldalan'' ağacı
Çok eskilerden canlanır bir anı,
Koca ağacın da böyle dalı vardı.
Kökden değil daldan tırmanılırdı,
Dalla sallanarak heryere ulaşılırdı.
Bir ses; ''Dal kırılır yeğen aslanları
Aman dikkat dalın olmasın arazı''Kim dinler! varken cocuk oyunları,
Üstüne civiltili çocuklar tırmanırdı.
Uzun saçlı çocuğun mırıldandığı
''daldalan daldalan daldan aşağı
saçlarım dökülür belden aşağı''
Zaman şeridinde buruk hatırlandı.
Çocukluk ah! Oyunu bol yaşamları
Özledim! Anı olan yaşamı, tasasızdı.
Ne olur sanki!Hep çocuk kalınsaydı...
Lale, papatya, yemyeşil kırlar ortası,
İşi, kendince uydurduğu hoş bir cıvıltı,
Yada renkli nurböcek ve kelebek avı...180413/AD/0355
Nurgün Ceritoğlu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder